Het kaf en het koren!
Plato biedt ons een opmerkelijke uitspraak: "Onwetende mensen zoeken geen wijsheid. Dit is het kwaad van onwetendheid: dat zij die noch goed noch wijs zijn desondanks toch met zichzelf tevreden zijn. Ze verlangen niet naar hetgeen ze niet missen". In feite zijn ze de gevangenen van een illusionair systeem. Een illusionair systeem heeft minimaal zeven kenmerken. 1: Een meesterlijk verborgen misleiding die ons rotsvast doet geloven dat we alles bezitten hetgeen we denken nodig te hebben, hoewel we in wezen iets fundamenteels ontberen. Mensen die dit beseffen worden onherroepelijk, zonder onderscheid en zonder enig verweer, gecatalogeerd onder de onfortuinlijke noemer: zeurende ondankbaren. De verwoestende polarisatie: materiële rijkdom, versus spirituele rijkdom diept de onoverbrugbare kloof verder uit. Bruggen worden opgeblazen, menselijke contacten verzuren. Het wonderlijke vermogen tot mentaliseren is ver weg. Puren we de moed om elkaar opnieuw te ontmoeten op de glazen brug. Hiervoor is er het groeiende besef nodig dat we wezenlijk, diep vanbinnen, lijden aan een groot gemis en dit gemis ridderlijk, ootmoedig durven te verwoorden. In dit gevoelde gemis kunnen weten en niet weten elkaar opnieuw omarmen. De enige voorwaarde is: liefde tot de levende waarheid!
